1- کوه نوردی از مسیر پارک جمشیدیه

از آنجا وبلاگ نویسی را دوست دارم و به نظر من باعث انسجام بخشیدن به فعالیت ها (اگر نگاه گزارش نویسانه داشته باشیم)  می شود، تصمیم گرفتم ، فعالیت های ورزشی خودم را هم در اینجا ثبت کنم ، تا هم  بهانه ای برای وبلاگ نویسی باشد و هم ابزاری که به من کمک کند فعالیت ورزشی ام را به طور مستمر داشته باشم.

گزارش شماره 1 :

ما خانه را ساعت 21 روز پنج شنبه ترک کردیم و ساعت 22:30 به پارک جمشیدیه رسیدیم 

و به مدت 90 دقیقه (سه تا نیم ساعت کوهنوردی که بین هر قسمت در حد 5 دقیقه تا 10 دقیقه استراحت داشتیم) کوهنوردی داشتیم و حدود ساعت 24:00  به محل استراحتمان که جلوی یکی از مراکز نظامی بود رسیدیم و شب را آنجا ماندیم واستراحت کردیم و تا ساعت حدود 6 استراحت کردن و سپس برگشت به طرف پارکینگ به مدت 60 دقیقه (ساعت 8:30 پای ماشین بودیم) و  حدود یک ساعت راننگی تا رسیدن به خانه(9:30)

نکته ها  و مواردی که بهتر بود رعایت می کردیم:

1- بهتر بود به جای حوله کوچک دستمال سر می داشتیم

و نیز عصای کوه نوردی یا باتوم (دو تا باشد بهتر از یکی است) ما یکی داشتیم

2- برای چنین برنامه ای نیاز زیادی به وسایل نیست و موارد زیر پیشنهاد می شود :

تخم مرغ آب پز برای شام و 2 عدد نان (ما الویه هم داشتیم که خوب بود )

برای صبحانه یک پنیر کوچک برای دو نفر و گردو

میوه به تعداد مثلا هر نفر 5 عدد(موز ، سیب گلاب ، شلیل و ...)

خرما هر نفر 5 عدد (این مسیر کوتاه است و بیش از این نیاز نیست) و یا بسکویت

آب : یک بطری کوچک - چون در مسیر آب وجود دارد.

1-مولانا -درس 1 تا 12 (روز یکم ماه)

مقدمه :

هر آدمی در طول زندگی خود به تدریج کتاب هایی می خواند ،  با ادم های بزرگی آشنا می شود ، حرف های زیبایی می شنود ، موسیقی های زیبایی می شنود و همه  این موارد می تواند باعث رشد و گسترش دنیای افکار او شود .

برای من  همنشینی با آثار دکتر الهی قمشه ای از این دست از موارد بوده و همواره حرف جدیدی برایم داشته و اگر بخوام توصیفی از آثار ایشان داشته باشم می توانم بگویم :

-اثار ایشان همواره در من شوق زندگی ایجاد کرده است.

-ترس من را کم کرده و بذر امید در دلم  کاشته

-  چهره ای زیبا از دین و زندگی آدمیان به تصویر کشیده است

- بعد از خواندن یا شنیدن اثار او   ، چنان تاثیر مثبتی داشته که معمولا به حرکت تمایل پیدا کرده ام .

در این جا و در پست های با برچسب در صحبت مولانا گزیده ای از کتابی با همین نام از ایشان را آورده ام:

مقدمه :

- تا زمانی که  کسی  از خودبینی و خود رایی  رها نشده باشد ، و بوی عشق به مشام جان او نرسیده باشد و خلقش چون نفس صبا لطیف و عطر آگین نشده باشد، در هیچ هنری به کمال نمی رسد. به بیان دیگر ، آفرینش در گرو مستی است.

مقام زن:

-زن تجلی رحمت پروردگار و اعلام حضور او در روی زمین است .

پیامبر(ص) : ای گل سرخ زیبا با من سخن بگو

صبر:

- عشق از اول سرکش و خونی بود ،  تا گریزد هر که بیرونی بود.

اختیار داشتن:

- کمال آدمیت در داشتن اختیار و توانایی بر عصیان و طاعت است.

شادی ذاتی انسان:

- در آثار مولانا آدمی جوهرذات خود که همان شادی روح و مستی است ، می یابد و می کوشد تا خود را از هر آنچه غیر از شادی و آزادی و سرمستی است ، پاک کند.

من عاریتم د رآنچه خوش نیست 

چیزی که در آن خوشم من آنم 

فراموشی خود و عدم نفس پرستی :

*- محرم این هوش جز بیهوش نیست

بی کران بودن لطف خدا :

 آنچه به گفت ناید آن ... کز تو بجان عطا رسد

عشق است که تورا نجات می دهد 

عشقت رسد به فریاد  ورخود بسان حافظ  ... قرآن زبر بخوانی در چهارده روایت

2- آب زنید راه را هین که نگار میر سد.... 

وزن - مفتعلن مفاعلن - مفتعلن مفاعلن

3-نطفه :

تو نطفه بودی خون شدی ... آنگه چنین موزون شدی

نزد من آی ای آدمی ... تا زینت موزون تر کنم

-تمرکز در نوع فعالیت

زیرا چون هزار تن را هزار دل باشد و هر دلی را میلی و آرزویی دیگر، از برخورد  این آرزوها هزاران کینه و حسدو صد هزاران فتنه و آشوب پدید اید

- عشق:

+عشق مهرگیاهی است که هر کس از آن بخورد محبوب همگان شود.

+هر که را جامه ز عشقی چاک شد... او ز حرص و عیب کلی پاک شد

معشوق:

بخت جوان دارد آنکه با تو قرین است.... پیر نگردد که در بهشت برین است.

5- غزل : 

چشم تو ناز می کند ... ناز جهان تو را رسد

کتاب جز از کل -1

نام کتاب :

جز از کل

نویسنده :

استیو تولز

مدت ها بود اسم کتاب را شنیده بودم و مشتاق بودم که آن را بخوانم که یه روز دیدم یه نفر  این کتاب رو به داداشم هدیه داده و

 شروع کردم به خوندنش...

در نظر دارم هر نکته ی جالبی که از این کتاب یاد گرفتم رو توی وبلاگم بنویسم.

10 نکته در باب ازدواج

نکاتی که در ادامه آورده می شود ، مطالبی است که از میان صحبت های آقای دکتر هلاکویی اقتباس شده است :

نیاز سطح اول - دوم - برایان تریسی

پیش نوشت :

چشمانمان را که باز کنیم ، میبینیم ما به این دنیا آمده ایم و نمی توانیم بگوییم که "من نمی خواهم این دنیا را ادامه دهم".

تنها کاری که می توانیم کنیم این است که کیفیت زندگی را بهتر کنیم و سعی کنیم آن را بشناسیم و اگر مانند بازی به آن نگاه کنیم ، بهتر است که قواعد بازی را یاد بگیریم تا بتوانیم بهتر و لذت بخش تر آن را طی کنیم: